اثرات سطوح مختلف ایزومالتوالیگوساکارید به عنوان پربیوتیک بر شاخص های رشد، بازماندگی، فاکتورهای خونی و مقاومت بچه ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio)

در این تحقیق اثرات پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپور معمولی (cyprinus carpio) بررسی شد. در انتهای دوره (هفته هشتم) شاخص های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت)، بازماندگی و مـقاومت بچه ماهی هـا در برابـر تنش شوری ppt 15 بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید اثر معنی داری بر شاخص های رشد (وزن نهایی و نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت و ضریب تبدیل غذایی) در مقایسه با تیمار شاهد نداشت (05/0p > ). همچنین اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی بین تیمارهای تحت تاثیر پربیوتیک و تیمار شاهد مشاهده نشد (05/0p > ). استفاده از پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به طور معنی داری مقاومت بچه ماهی ها را در برابر تنش شوری افزایش داد (05/0 > p). علاوه بر این نتایج بدست آمده حاکی از این بود که این پربیوتیک هیچ تاثیری بر فاکتورهای خونی و میکروبیوتای روده و تعداد باکتری های اسید لاکتیک نداشت (05/0p > ).